Το μπουτίκ ξενοδοχείο Ορλώφ βρίσκεται στην καρδιά του οικισμού της Ύδρας, 70 μέτρα από την Μητρόπολη, στην πιο ωραία πλευρά του οικισμού, με εύκολη πρόσβαση σε όλα τα αξιοθέατα και ακριβώς απέναντι από το ιστορικό Φαρμακείο. Κατόπιν αιτήματος, εάν το ξενοδοχείο ενημερωθεί εκ των προτέρων για την ώρα άφιξης, μπορεί να οργανώσει μεταφορά από και προς το λιμάνι με γαϊδουράκι ή άμαξα. Η τιμή εξαρτάται από τον αριθμό και το βάρος των αποσκευών. Πληρωμή απευθείας στον αχθοφόρο με μετρητά.

Από τον καθεδρικό ναό στο κέντρο του λιμανιού, παίρνετε τον πρώτο δρόμο αριστερά μετά τον πύργο του ρολογιού και ακολουθείτε τις πινακίδες προς το παλιό φαρμακείο. Μετά από περίπου 80 μέτρα, αμέσως μετά το εστιατόριο Anita’s, θα δείτε το φαρμακείο με τα κίτρινα παράθυρα στα αριστερά σας και τους ψηλούς τοίχους και τα μπλε παράθυρα του μπουτίκ ξενοδοχείου Ορλώφ στα δεξιά σας.

Η Ακμάζουσα Ιστορία της Ύδρας

Υπάρχουν ίχνη νεολιθικής περιόδου στην περιοχή Επισκοπή. Φαίνεται πως το νησί δεν κατοικήθηκε τακτικά κατά την εποχή της κλασικής αρχαιότητας.

Η Ύδρα λέγεται ότι ήταν κάποτε πλούσια σε νερά και από εκεί πήρε το όνομά της όμως εξαιτίας κάποιου αγνώστου γεγονότος, το νερό εξαφανίστηκε και έτσι οι κάτοικοι αναζήτησαν άλλους τρόπους επιβίωσης από το να καλλιεργούν τη γη, όπως τα θαλάσσια ταξίδια και το εμπόριο. Έγιναν αξιόλογοι ναυτικοί και «όργωσαν» κυριολεκτικά τη Μεσόγειο αποκομίζοντας πλούτη και φήμη, τόση ώστε η Ύδρα να αποκαλείται τον 18ο αιώνα Μικρή Αγγλία! Κατά την επανάσταση του 1821, τα εμπορικά Υδραίικα τρεχαντήρια εξοπλίστηκαν με κανόνια και μετατράπηκαν σε αξιόμαχο πολεμικό στόλο που απαριθμούσε 130 πλοία 30.000 τόνων το καθένα.

Ο πλούτος της Ύδρας οφείλεται στα οφέλη που αποκόμισαν οι Υδραίοι έχοντας τα μόνα πλοία που κατόρθωναν να διασπούν τον κλοιό του ναυάρχου Νεύτωνα και να προμηθεύουν τις στρατιές του Ναπολέοντα με σιτηρά και τρόφιμα. Η συμβολή της Ύδρας και των Υδραίων ναυτικών στην επιτυχία της επανάστασης και την δημιουργία του νέου Ελληνικού Κράτους το 1829 υπήρξε καταλυτική. Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και κυρίως προς το τέλος της δεκαετίας του ‘50 και του ‘60 η Ύδρα «ανακαλύφθηκε» ξανά από διάσημους καλλιτέχνες και ζωγράφους. Ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας ήταν Υδραίος αλλά και διάφοροι συγγραφείς έγραψαν για το μαγικό νησί, όπως ο Χενρυ Μίλερ στο έργο του «Ο Κολοσσός του Μαρουσιού».

Ο Μιχάλης Κακογιάννης γύρισε εδώ το έργο «Η Γυναίκα με τα Μαύρα» το 1960, εδώ γυρίστηκε «Το Παιδί και το Δελφίνι» με την Σοφία Λόρεν και «η Φαίδρα» του Ζυλ Ντασέν με την Μελίνα Μερκούρη. Διάσημες παρουσίες όπως αυτή του Αντονυ Κουίν και τόσων άλλων απογείωσαν το νησί σε διεθνή προορισμό όπως ήταν έως τότε το Σεν Τροπέ και αργότερα η Μύκονος. Από τότε μέχρι σήμερα η Ύδρα έχει εμπνεύσει πολλούς ηθοποιούς, ζωγράφους και καλλιτέχνες που ερωτεύτηκαν την αγνή και φυσική ομορφιά του τόπου.